”>
نوزادان و کودکان هم از عوارض طولانی کووید ۱۹ مصون نیستند

نوزادان و کودکان هم از عوارض طولانی کووید ۱۹ مصون نیستند

0 دیدگاه 7 تیر 1401 چاپ خبر بازدید: 927
مطالعه محققان نشان داد که حدود یک نفر از هر سه کودک ۱۴ ساله و کوچکتر که آزمایش کوویدشان مثبت بود، از نوسانات خلقی، مشکل در به خاطر سپردن یا تمرکز و بثورات پوستی تا دو ماه بعد رنج می بردند.

به گزارش دکتر ویزیت، «سلینا کیکنبورگ برگ»، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه کپنهاگ دانمارک، می‌گوید: «علائم طولانی مدت در کودکان باید جدی گرفته شود. در میان کودکان در هر سنی، علائم طولانی‌مدت در آنهایی که مبتلا به کووید بوده‌اند بیشتر از کسانی که مبتلا نشده‌اند دیده می‌شود.»

در حالی که علل کووید طولانی مدت مشخص نیست، کیکنبورگ چندین احتمال را مطرح می‌کند.

وی گفت: «لخته های ریز خونی پس از ویروس می‌توانند در مغز رسوب کنند و باعث خستگی و مشکل در تمرکز شوند. همچنین، ویروس در قسمت‌هایی از بدن مدت بیشتری باقی می‌ماند و می‌تواند بر اعصاب و بافت‌ها تأثیر بگذارد یا واکنش بیش از حد در سیستم ایمنی رخ می‌دهد که باعث برخی از علائم می‌شود.»

این مطالعه شامل بیش از ۴۴۰۰۰ کودک ۱۴ ساله و کمتر در دانمارک بود که تقریباً ۱۱ هزار نفر از آنها آزمایش کوویدشان مثبت بود.

بر اساس نظرسنجی‌های والدین، ۴۰ درصد از کودکان ۳ ساله و کوچک‌تر مبتلا به کووید ۱۹ در مقایسه با ۲۷ درصد از کودکان دیگر، علائم بیماری را برای بیش از دو ماه داشتند.

در میان کودکان ۴ تا ۱۱ ساله، ۳۸ درصد از کسانی که آزمایش شأن مثبت بود، در مقایسه با ۳۴ درصد سایرین، علائم دائمی داشتند. در میان نوجوانان ۱۲ تا ۱۴ ساله، ۴۶ درصد از افراد مبتلا به موارد تأیید شده علائم کووید طولانی داشتند.

اثر کامل کووید طولانی مدت مشخص نیست، و تحقیقات بیشتری برای درک کامل علت آن و نحوه درمان آن مورد نیاز است.

کیکنبورگ برگ گفت: «هنوز موارد زیادی درباره کووید وجود دارد که نمی‌دانیم و نباید برای بهبودی از یک بیماری عفونی عجله کرد. اگر از خستگی، تنگی نفس، تب و سایر علائم رنج می‌برید، آرامش خود را حفظ کنید و به بدن استرس وارد نکنید. گاهی اوقات بهبودی یک بیماری ویروسی زمان بیشتری می‌برد.»

به گفته محققان، خستگی، مشکل در تمرکز، نوسانات خلقی و مشکل در تنفس از نشانه‌های بارز کووید طولانی مدت است. اگر کودک شما پس از ابتلاء به کووید ۱۹ هر یک از این علائم را داشت، با پزشک اطفال صحبت کنید.